در مدح امام صادق (ع) :
.... ایکه دوزخ با نگاهت رشک رضوان می شود
ایکه بر هارون تو آتش گلستان می شود
کافر از یک گردش چشمت مسلمان می شود
مالک دوزخ به لبخند تو رضوان می شود
مور از فیض تو همدم با سلیمان می شود
ای سلیمان در مقام سلطنت سلمان تو
تو ولیّ اللّهی و آیینه ی پیغمبری
در شجاعت در فصاحت در بلاغت حیدری
فاطمه یا مجتبایی یا حسین دیگری
نور چشم سید سجاد و نجل باقری
.............
.........ای دو صد یوسف صدیق به صدق تو گواه
ای علوم همه با کوه کمالت پر کاه
دو جهان زنده ی چشم تو به یک نیم نگاه
تا زمان هست تو از گردش چرخی آگاهی
عرشیان دسته ای از خاک نشینان تواند
فرشیان از همه سو دست به دامان تواند
علم از روز از ازل ساءل دیرینه تواست
آنچه در سینه خلق است در آیینه تواست
............
..........آفتاب حق و بیداد شب تار ای وای
برق شمشیر و رخ دادار ای وای
..........
........پاسخ آن همه خوبی شرر آذر بود
بیت آتش زده ارثیّه ای از مادر بود
........
سلام راستش زمانی است که انقدر گرفتار مادیات زندگی شدم که معنویات داره یواش یواش از زندگیم بیرون میره وقتی یکی بهم میگه التماس دعا از خودم از خدای خودم خجالت می کشم چرا من ؟؟؟ دیگه هیچ چیز برام معنای واقعیش را نداره .......
سلام حامد جان از راهنماییت ممنونم سال نو هم ژیشاژیش مبارک