زیبایی برتر

به نام خدا

«هیچ کس دوست ندارد بازیچه این و آن باشد .

اما ....................... گاهی بازیگران آنقدر مهارت دارند که انسان حس نمی کند بازیچه قرار گرفته است و صیادان گاهی آنقدر زرنگ اند که شکار ، فکر نمی کند به دام افتاده ، بلکه خیال می کند صیاد را بازی داده است ! داستان نگاه و چهره و خود نمایی و خود آرایی برای دیگران هم از اینگونه است .

در این ماجرا چه کسی صیاد است و چه کسی صید ؟

آنکه چهره و اندام و زیبایی خود را در معرض تماشا و بهره برداری عموم می گذارد ( چه آقا چه خانم ) ، اگر لحظه ای فکر کند که چه به دست می آورد و چه از دست می دهد شاید هرگز حاضر به چنین کاری نباشد .

بعضی از «نگاه ها » ویروس «گناه » منتشر می کند .

بعضی از« چهره ها » حشره « مزاحمت » جمع می کند .

بعضی از اظهار علاقه ها ، دام فریب و تور شکار است .

بعضی از عاشقان سینه چاک ، صیادانی اند که هنرمندانه نقش بازی می کنند و وقتی به کام دل رسیدند طعمه و شکار خود را رها کرده و دنبال شکار دیگری می گردند .

خوشا آنان که نگهبان مزرعه نجابت و پاسدار حریم حیا و عفافند و با پوشش صحیح و کامل و با متانت و وقار خویش هم محیط را برای خودشان ایمن می سازند هم وسیله به گناه افتادن دیگران نمی شوند . وقتی کسی خود را از نگاه نامحرمان می پوشاند ، مثل آن است که جلوی پنجره اتاقش توری زده ، تا حشرات مزاحم و موذی وارد نشوند .

حجاب مصونیت می آورد نه محدودیت !!! حجاب قلعه و دژی است برای نگهبانی از «گوهر عفاف » دزدان . از دیوار کوتاه بد حجابی و بی حجابی ، راحت تر به حریم کرامت دیگران دستبرد می زنند . حجاب زینت است . آن را بر خوبی های خود بیفزایید ، آنگاه خواهید دید که ............. برای کسی شخصیّت نمی آورد . حفظ شخصیّت و رعایت پوشش ، یک هنر است والا ترک حجاب و عفاف از هر کسی بر می آید ، چون هنر نیست !!! حیف است انسان خود را به این راحتی و ارزانی بازیچه کند » .