گل صد برگ
ای عبید این گل صد برگ بر اطراف چمن
هیچ دانی که سحرگاه چرا می خندد
با وجود گره غنچه و تنگی دل او
حکمتی هست نه از باد هوا می خندد
چون ثبات فلک و کار جهان می بیند
به بقای خود و بر غفلت ما می خندد
عبید زاکانی
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد